Hazreti Musa’ya Tevrat verildi, Hazreti İsa’ya İncil ve Hazreti peygambere Kuran verildi. Diğer peygamberlerin çoğu bu peygamberlerin dinlerini tekrar ettiler, ıslah ettiler, uyguladılar, taklit ettiler.

Bunlar peygamber olmalarına rağmen yeni bir kitap beklentisi, özgün bir şeriat beklentisi içinde olmadılar.

Allah teâlâ, kullarından bazılarını böyle büyük işler için ayırır, seçer. Diğer bazıları da bunların yolundan gider.

Ama gelin görün ki, peygamber bile başka bir peygamberin yolundan gidiyorken, günümüzde bazı kimseler bir önceki alimlerin eserlerini hiçe sayıyor, illa benim de kitaplarım, eserlerim, mezhebim olmalı diye diretiyor.

Dört mezhep imanından her hangi birinin yolunu takip etmek züll değildir. Resullerin peşinden giden Nebiler varsa, Alimlerin peşinden giden alimlerin de olması gayet doğaldır.

Bu durum aklı kullanmamak olarak da değerlendirilmemeli. Zira varılacak hüküm, sonuç aynı ise o konuyu tekrar tekrar incelemek zaman kaybıdır.

Bilim dünyasında bile müsellem, kesinleşmiş bir bilgi bulunduktan sonra aynı bilgiye başkası ulaşsa da ilk bulanın ismiyle anılır. Diğerleri aynı sonucu bulsa da ilk bulan kişi o bilginin sahibi kabul edilir.