Allahın veli kulları ile ilgili bir çok tanım yapılmıştır. Hepsi de bir ayrı güzeldir. Ama içlerinde bir tanım var ki, bir başka hoştur.
Baktığın zaman sana Allahı hatırlatan kişi VELİ’DİR.

Evet bu tanım bir başka hoş! Baktığın zaman sana Allahı hatırlatan, konuştuğun zaman sana Allahı hatırlatan, yürüdüğün zaman sana Allahı hatırlatan, gezdiğin zaman sana Allahı hatırlatan, evlendiğin zaman sana Allahı hatırlatan, ortak olduğun zaman sana Allahı hatırlatan, arkadaş olduğun zaman sana Allahı hatırlatan kişi VELİDİR.

Eşin sana ‘bey, hanım’ kalk namaza diyorsa Allahı hatırlattığı için VELİDİR. Çocuğun sana namaz kıldın mı diye soruyorsa, çocuğun VELİDİR. Arkadaşlar ile avm, çarşı, pazar, piknikteyken haydin namaza diyorsa, şunu yapmayalım, şunu yapalım diye nasihat ediyorsa arkadaşın VELİDİR. Sanal alemde yaptığın yanlışa biri dur diyorsa o VELİDİR.

Veli kullar Allahı hatırlatır. Eğer menfaat elde etmek için, cebinde gözü olduğu için, sana yaranmak için, kaz gelecek yerden tavuğu esirgemeyecek kişi sana nasihat ediyorsa o kesinlikle veli değildir.

Bu anlamda “müminler birbirlerinin velisidir” (Tevbe Suresi 71) ayeti de gayet açık ve anlaşılır olmuştur. Müminler birbirlerine hakkı tavsiye ederler, sabrı tavsiye ederler, namazı tavsiye ederler, iyiliği emrederler, kötülüğü alıkoyarlar, birbirlerini kollayıp gözetlerler.

Eğer bir mümin bize Allahı hatırlatmıyorsa o mümin ile arkadaşlık yapma hususunda daha titiz olabiliriz. Zira üzüm üzüme baka baka kararır!