Balıklar, günlük olarak hayatlarını idame edecek yem bulurlar. Doğal beslenen balıkların büyüklüğü aşağı yukarı aynıdır. Ancak balık oltasının ucundaki yem hazır bir yemdir, zahmetsizdir, öylece asılı duruyor ve gel beni ye diyor. Balıklardan biri akşama kadar gezip bir parça yem bulmak yerine bu hazır yeme saldırır. Yemi yer, zokayı yutar ama artık balıkçının sofrasına ya da balıkçının istediği yere sipariş edilmek için yukarı çekilir.

Kredi çeken adamın durumu böyledir. Kredi çekmeyenler ise zokanın, balık ağının, oltanın ne kadar tehlikeli olduğunu görse de hiç ibret almaz. Olta yeniden suya atılır ve kısa yoldan karnını doyurmak, hayallerine ulaşmak, diğer balıklardan farklı olmak, ilgi çekmek isteyen bir balık daha tuzağa düşer.

Balıkların hiçbiri gözlerinin önündeki bu tuzaktan ibret almaz. Herkes yeni bir olta yeni bir kredi bekler. Bayram kredisi, ihtiyaç kredisi, evlilik kredisi, iş kurma kredisi, askerlik kredisi, ev, araba kredisi.. Hepsi birer zoka ve yeni kurbanlarını bekliyor.

Krediyi alan kendisini şanslı hissediyor ta ki sudan çıkarıp balıkçının/bankacının, tefecinin eline düşünceye kadar.

Bundan dolayı balığın gözü açık gider dünyadan