1. Şuayb dedi ki: Ey kavmim, size rabbimin mesajlarını ilettim ve size nasihat ettim! Kâfir bir kavmin ardından niye üzüleyim ki?[1]
2. Yeryüzünde haksız bir yere büyüklenenleri ayetlerimden (mucizelerimi görmekten) mahrum edeceğim. Onlar tüm mucizeleri görseler de iman etmezler. Doğru yolu görseler o yolu tutunmazlar. Azgınlık yolunu görseler onu hemen yol edinirler. Zira onlar, bizim mucizelerimizi yalanladılar ve ondan habersizmiş gibi davrandılar (gafil davrandılar).[2]
3. Onlardan bir grup şöyle dedi: Neden Allah’ın helak edeceği veya şiddetli bir şekilde azap edeceği bir kavme öğüt veriyorsunuz? Dediler ki: Rabbinize bir özür beyanımız olsun ve belki de onlar sakınırlar diye öğüt veriyoruz.[3]
4. Allah kimi doğru yola iletirse o kişi hidayettedir. Kimleri de saptırırsa işte onlar zarar edenlerdir.[4]
5. En güzel isimler (Esmau’l Hüsna) Allah’ındır. O isimlerle ona dua edin![5]
6. Kur’an okunduğu zaman onu dinleyin ki, merhamet olunasınız.[6]
7. Şüphesiz ki, rabbinin yanında olanlar (melekler) ona ibadet etmekten büyüklenmezler. Onu tesbih ederler ve ona secde ederler.[7]
8. Müminler: Allah hatırlatılınca kalpleri korkan; onun ayetleri kendilerine okununca da imanları artan ve yalnızca rablerine tevekkül eden kimselerdir.[8]
9. Ortaya çıktığı zaman sadece içinizdeki zalimlere isabet etmeyecekle kalmayacak olan fitneye karşı dikkatli olun![9]
10. Eğer onlar (iman etmekten) yüz çevirirlerse bilin ki, Allah sizin Mevla’nızdır. O ne güzel Mevla ve ne güzel yardımcıdır![10]

Murat PADAK

[1] A’raf 93

[2] A’raf 146

[3] A’raf 164

[4] A’raf 178

[5] A’raf 180

[6] A’raf 204

[7] A’raf 206

[8] Enfal 2

[9] Enfal 25

[10] Enfal 40