Yemek yaparken unutulan baharat SEVGİ

Aynı malzemeden her zaman aynı güzellikte yemek pişmez. Yemeği güzel yapan sadece baharat değildir. Yemeğin yağı, tuzu, biberi ve diğer baharatları ne kadar önemli ise SEVGİ baharatı da o kadar önemlidir.

Öfke, kin, nefret, gazap ile pişen hiçbir yemek lezzetli değildir. Eşine kızmış bir hanımefendinin pişirdiği yemeğe sadece yağ, tuz girmiyor. Nefret, öfke ve kin de giriyor. Gazap da giriyor.

Hanımlar, sevdikleri misafirlere pişirdikleri güzel yemeğe SEVGİ baharatı kattıkları için yemekler lezzetli olur.

İstemedikleri misafir gelince yemeğin ölçüsü aynı olsa da o yemek lezzetli değildir.

Yemek insanın sadece midesini doyurmaz. Ruhunu da doyurur. Ruhu doyurmayan bir yemek sadece mideyi doyurur ve o yemek unutulur. Ama ruhu doyuran yemekler damak tadı bırakır, anı bırakır, iz bırakır…

Hazreti İbrahim’in eşi de misafirlerine SEVGİ baharatlı bir yemek yapmıştı. Bu yemeği insan gibi dolaşan melekler yemese de yemeği yemiş sayıldılar. Melekler, yemek yemeyecek olmalarına rağmen yemeğin pişmesini beklediler.

Yemeğin sonunda meleklerin bir müjdesi vardı. Yıllardır çocuk hasreti ile yanıp yakılan İbrahim ve Sare’nin bir çocukları olacaktı. Bu müjdenin böylesine bir yemekten sonra olması da manidardır..

Misafirin duası makbuldür. Misafirin ise kalbi doyunca, ruhu doyunca güzel dualar eder. İçten dualar eder..

Ev hanımlarına da bir bilgi notu: Eşleriniz içinde SEVGİ baharatı olan yemekler ile içinde SEVGİ baharatı olmayan yemekleri birbirinden ayırt ediyor. Sadece bu baharatın ismini bilmiyor. Onun için de bazen şunu duymuşsunuzdur: Bu yemek eskisi gibi değil, bu yemekte bir şey eksik..

Sizin: Aynı yemek, geçen günkü yemekle aynı demeniz de işe yaramaz…

Bu yemek o yemek değil…

Kalbe giden yol mideden geçer sözünü boşuna dememişler..

Şanlıurfa Diyanet Eğitim Merkezi Eğitim Görevlisi