Haricilerin Hazreti Ali’ye olan itapları, ona karşı gelip ayrılmaları haberi gelince, Hazreti Ali tellalın şöyle ferman buyurmasını emretti: Kuran’ı ezbere bilmeyen hiç kimse müminlerin emirinin yanına girmesin!

Kuranı iyi bilenler ile ev dolunca Hazreti Ali büyükçe bir mushaf/Kuran istedi. Onu önüne koydu ve eliyle Kuran’ı dürtmeye başladı. Dürterkende: Ey Kuran insanlarla konuş! Diyordu.

İnsanlar: Ey Ali, Kuran’dan ne istiyorsun. O konuşamaz ki! O kağıt üstünde mürekkeptir. İstersen bırak da biz Kuran’dan bildiğimizi konuşalım, dediler.

Hazreti Ali: Sizin bu asi/harici arkadaşlarınız aramızda Kuran’ın hakem olmasını istiyorlar. Allah teâlâ Kuran’da aralarında anlaşmazlık olan karı koca için şöyle buyuruyor: “Eğer onların ayrılığa düşmelerinden korkarsanız erkeğin de ailesinden bir hakem, kadının da ailesinden bir hakem tayin edin. Eğer hakemler arayı düzeltmek isterlerse Allah da onları muvaffak kılar.” Bakınız ümmeti Muhammedin kanı ve namusu bir kadın ve erkeğin kanından ve namusundan daha büyüktür… (konuşma devam ediyor) Müsned 656

Açıklama: Hariciler o gün Kuran hakem olsun, Kuran bize yeter diyorlardı. Bugün de mealciler aynısını diyor. Hazreti Ali onları can evinden vuruyor. Tamam Kuran çıksın konuşsun. Kimin haklı kimin haksız olduğunu konuşsun. Ama yok. Siz Kuran adına konuşuyorsunuz. Kuranı kendiniz konuşturuyorsunuz. Siz konuşunca, konuşturunca Kuran hakem oluyor ama ben konuşunca Kuran hakem olmuyor! Öyle mi?

Aynen bugünü de anlatıyor. Mealci hocalar Kuran şöyle diyor, şöyle demek istiyor deyince Kuran oluyor, Kuran talebesi oluyor ama Fahrettin Razi konuşunca hurafe oluyor, Buhari konuşunca hurafe oluyor vb… Öyle mi?

Murat PADAK