1. De ki: Rabbimin sözlerini yazmak için denizler mürekkep olsa ve bir o kadarını da biz katsak, rabbimin sözleri tükenmeden önce bu denizler tükenir.[1]
2. Onların ardından kötü bir nesil geldi. Namazı zayi ettiler ve şehvetlerin peşinden gittiler. İşte bunlar azgınlıklarının karşılığını görecekler.[2]
3. Allah, doğru yolda olanların doğruluklarını arttırır. Baki kalacak ameller rabbinin katında sevap bakımından ve sonuç bakımından daha hayırlıdır.[3]
4. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi Rahman’a kul olarak gelecektir.[4]
5. Biz Kur’an’ı muttakileri müjdelemen ve inatçı kavmi uyarman için senin dilinle kolaylaştırdık.[5]
6. Biz bu Kur’an’ı sen meşakkat çekesin diye indirmedik. Onu, rabbinden korkan kimselere öğüt olsun diye indirdik.[6]
7. İkiniz (Musa ve Harun) Firavuna gidin! Zira o haddini aştı. Ona yumuşak sözler söyleyin! Ya öğüt alır ya da çekinir![7]
8. İman eden sihirbazlar, Firavun’a dedi ki: Seni, bize gelen apaçık mucizelerden ve bizi yoktan yaratan rabbimizden üstün tutmayacağız. Ne karar vereceksen ver! Zira sen sadece bu dünya hayatına hükmedebilirsin![8]
9. O gün Rahman’ın izin verdiği ve sözünden razı olduğu kimseler hariç, kimsenin şefaati fayda vermeyecektir.[9]
10. De ki: Herkes gözetlemektedir. Siz de gözetleyin. İleride kimlerin doğru yolda olduğunu ve kimlerin hidayette olduğunu bileceksiniz.[10]

Murat PADAK

[1] Kehf 109

[2] Meryem 59

[3] Meryem 76

[4] Meryem 93

[5] Meryem 97

[6] Taha 2-3

[7] Taha 43-44

[8] Taha 72

[9] Taha 109

[10] Taha 135