1. O gün geldiğinde zalim kişi ellerini ısırarak der ki: Keşke peygamberle birlikte bir yol tutsaydım! Vay başıma gelenlere! Keşke ben falan kişiyi dost edinmeseydim! O, beni Kur’an’dan saptırdı. Şeytan, insanı yardımsız bırakır.[1]
2. Sen onların çoğunun dinlediğini ve aklettiğini mi sanıyorsun? Onlar ancak hayvanlar gibidirler. Bilakis daha da şaşkın bir yoldalar.[2]
3. De ki: ibadetiniz (duanız) olmasaydı, rabbiniz neden size değer verecek ki?[3]
4. İman eden sihirbazlar dediler ki: Zararı yok! Bizler rabbimize döndürüleceğiz. İlk iman edenlerden olduğumuz için rabbimizin bizim hatalarımızı bağışlamasını umuyoruz.[4]
5. Hazreti İbrahim dedi ki: (Âlemlerin rabbi) beni yarattı ve bana doğru yolu gösterdi. O, beni yedirdi ve içirdi. Hasta olduğum zaman bana şifa verdi. Beni öldüren sonra da diriltecek olan odur. Din gününde hatalarımı affedeceğini umduğum da odur.[5]
6. Tartıyı tam yapın! Eksik tartanlardan olmayın! Hassas terazilerle ölçün! İnsanların mallarını eksik vermeyin ve yeryüzünde bozgunculuk yapmayın![6]
7. Şeytanların kime indiğini size haber vereyim mi? Onlar, günahkâr ve iftiracıların üzerine gelirler. Bu kimseler şeytanın sözünü dinlerler. Bunların çoğu yalancıdırlar.[7]
8. Süleyman ve ordusu karınca vadisine gelince, bir karınca dedi ki: Ey karıncalar, yuvanıza girin! Süleyman ve ordusu bilmeden sizi ezip geçebilirler.[8]
9. Hazreti Süleyman dedi ki: Bu, rabbimin bana bir lütfüdür. Şükür mü edeceğim yoksa nankörlükle mi mukabelede bulunacağım diye, rabbim beni imtihan ediyor. Her kim şükrederse kendisi için şükretmiş olur. Her kim de nankörlük ederse, rabbim zengindir ve kerimdir.[9]
10. Ey kavmim, neden iyilikleri istemeden önce kötülükleri (azabı) istiyorsunuz? Merhamet olunasınız diye neden istiğfar etmiyorsunuz?[10]

Murat PADAK

[1] Furkan 27-29

[2] Furkan 44

[3] Furkan 77

[4] Şuara 51

[5] Şuara 78-81

[6] Şuara 181-183

[7] Şuara 221-223

[8] Neml 18

[9] Neml 40

[10] Neml 46