Ama aynı İmam daireye gider bir sürü azar işitir. Kimisi daireye gitmek bile istemez.

Din Görevlileri haftası gelir. Konu dönüp dolaşır imamların vazifelerini yapıp yapmamasına gelir. İşin şuurunda olanlar camiye gelmez, imamları cemaati camiye teşvik etmemekle suçlayanların kendisi gelmez. Ama imamı, şuursuz kimseleri neden camiye kazandırmadıkları için eleştirir.

Konu din diyanet, cami cemaat olunca hemen şamar oğlanı İmam çağrılır. Camiye neden adam kazandırmadın diye fırçalanır.

Din kültürü öğretmeni İlahiyat fakültesi mezunudur. Din görevlisi denilince bu gruptakiler muaf tutulur. Kimse din kültürü öğretmeni neden işini yapmaz diye sormaz.

İlâhiyat Fakültesindeki araştırma görevlisinden en üst makamdaki görevliye kadar herkes din adamıdır. Ama din görevlisi denilince kimse bunların vazifelerini yapıp yapmadıklarını sorgulamaz. Hemen şamar oğlanı İmam çağrılır. Gel buraya bu millet niye sapıtmış? Niye görevini yapmıyorsun denilir.

Vaiziyle, müftüsüyle, eğitim kadrosuyla her branşta olan din adamları var. Ama Türkiye’deki din hizmetlerinin problemleri hep İmamlara isnat edilir. İmam şöyle olmalı, böyle olmalı.. Hepsi din görevlisi değil mi? Ama siz 100.000 üzerinde imamsınız. Siz şöylesiniz. Siz şöyle olursanız, böyle olursanız… Şamar oğlanı yine İmam…

İlâhiyattaki akademik camia Türkiye’deki din ile ilgili problemlerden muaf mı? Din görevlisi denilince neden İlahiyat profesörü gelmiyor da cami imamı geliyor?

Yoksa din görevlisi ünvanını kendimize yakışık mı bulmuyoruz?

Medrese hocasından İlahiyat fakültesi dekanına, imamından Diyanet işleri başkanına kadar herkes din görevlisidir. Ve Türkiye’deki din ile ilgili problemlerin sorumlusu hepsidir.

Eğitimle ilgili her sorunu öğretmene yıkmak ile din ile ilgili her problemi imama yıkmak aynı şeydir.

Herkes görevini hakkıyla yaptı da İmam mı yapmadı?

Murat PADAK
Eğitim Görevlisi