Hazreti Ebu Bekir’in tedirgin olduğunu gören peygamber efendimize Allahtan vahiy geldi. Âyetleri okuyan peygamber efendimiz ve Hazreti Ebu Bekir rahatladılar.

Buraya kadar herşey normal gözüküyor.
Bir de âyetin teselli boyutuyla birlikte hikmet boyutuna bakalım.

1. Kuran, Hazreti Ebu Bekir için iki kişiden biri ifadesini kullanıyor.
2. Ayrıca hazreti Peygamberin arkadaşı olarak da onurlandırılıyor.
3. Üzülme, ifadesinin muhatabı hazreti Ebu Bekir’dir.
4. Allah bizimle, ifadesi tüm haşmetiyle asırlara meydan okuyor.
5. Bizimle, ifadesinde iki kişi var. Birisi peygamber efendimiz olduğuna ve ikincisi de hazreti Ebu Bekir olduğuna göre Allah teâlâ, Hazreti Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem ile ve Hazreti Ebu Bekir’le birliktedir, demektir.
6. Madem Allah o ikisiyle birlikte ve bu ayeti hâlâ okumaya devam ediyorsak, öyleyse hazreti Ebu Bekir bu hal ile vefat etmiştir.
7. Zira Hazreti Ebu Bekir peygamber efendimizin vefatından sonra halifeliği hazreti Ali’nin elinden zorla almış olsaydı, o zaman bu âyet bir mana ifade etmez olurdu.
8. Kuranda bu tür tarihi olaylarda NESH olmadığına ve Kuranda hazreti Ebu Bekir’in aleyhine bir delil de bulunmadığına göre, bilakis yüzlerce hadiste onun iyiliğine işaret ettiğine göre öyleyse Hazreti Ebu Bekir şiilerin iddialarından uzaktır.
9. Bu ayeti hangi akıllı insan bu şekilde okusa hazreti Ebu Bekir’e şiiler tarafından yapılan haksızlığı açıkça görecektir.
10. Allah teâlâ şiilerin hazreti Ebu Bekir’e haksız ithamlarda bulunacağını bildiğinden onun değerini önceden ayetle bildirmiştir.

Evet, bu âyeti bir daha düşünme zamanı…

Murat Padak