1. Beğenmeme. Bu kimseler hiçbir şey beğenmezler. Bir ortamda herkes gülerken bunlar gülünecek şeyde gülünç bir şey bulmazlar. Yediklerini beğenmezler, giydiklerini ve içtiklerini beğenmezler. Çalıştıkları işi beğenmez, oturduğu evi beğenmez. Camisini beğenmez, mahallesini beğenmez. Annesi babası ve kardeşlerini beğenmez. Herkes iyi kötü beğenirken bunlara hangi meseleyi açsan hoşnutsuzluğu hissedersin.

2. Muhalefet. Herşeye muhalefet ederler. Herkes yemek yiyelim der bu tok olduğunu söyler. Herkes tok olduğunu söyler bu aç olduğunu söyler. Herkes kalkalım der, bu biraz daha oturalım der. Herkes gider Mersin’e bu da gider tersine. Herkes namaza kalkar, bu abdeste başlar. Herkes güler, bu surat asar. Herkes taziyeye gider, bu gezmeye gider. Velhasıl beraber yaşadığı toplumun ve grubun aksine davranır.

3. Beğenme. Kendisini ve kendisine dair şeyleri sever. Ben kelimesini çok kullanır. Yaptıklarını anlatır. Başkasına da yaptıklarını anlattırır. Kendisi hakkında konuşulunca dinler, başkası konuşulunca dinlemez. Aldığı ve kullandığı şeyler hakkında konuşur. Kendisini akıl uzmanı gibi anlatır. Hayat kendisinden ibaretmiş gibi davranır.

4. Eleştiri. Eleştiri yapmayı çok sever. Herşeyi ve herkesi eleştirir. Kimsenin iyi ve güzel yönlerini değil de yanlış işlerini sorgular. Namazdan sonra hocayı eleştirir. Yemekten sonra aşçıyı eleştirir. Geziden sonra organizeyi eleştirir.

5. Çözümsüzlük. Problem çözmeyi sevmez. Kimsenin arasını bulmayı istemez. Dargın olanları daha da tahrik eder. Problemleri de daha çetrefilli hale getirir. Yapabileceği ve üstesinden gelebileceği hatalar konusunda duyarsız davranır.

Murat Padak