1. Ben nefsimi temize çıkarmıyorum. Rabbimin merhamet ettiği nefisler hariç tüm nefisler daima kötü şeyleri emreder. Rabbim, bağışlayandır ve affedendir.[1]
2. Yakup dedi ki: Ben darmadağınıklığımı ve hüznümü yalnızca rabbime arz ediyor ve ben Allah katından sizin bilmediklerinizi biliyorum.[2]
3. Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin! Zira Allah’ın rahmetinden yalnızca kâfirler ümit keserler.[3]
4. İnsanı önünden ve arkasından takip eden melekler vardır. Allah’ın izniyle insanı korurlar. Bir millet kendisini değiştirmedikçe Allah da onların durumunu değiştirmez. Allah, bir millet için musibet dileyince kimse ona engel olamaz. Onların Allah’tan başka koruyucuları da olamaz![4]
5. Onlar ki, iman ettiler ve kalpleri Allah’ı zikretmekle mutmain olmuş kimselerdir. Dikkat edin! Allah’ı zikretmekle kalpler mutmain olur![5]
6. Kâfirler dediler ki: Sen peygamber değilsin. De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah ve yanında kitabın bilgisi olan kişi[6][7]
7. Biz, kendilerine açıklama yapsın diye her peygamberi kendi kavminin konuştuğu dille gönderdik. Allah dilediğini saptırır, dilediğini de hidayete erdirir. O, azizdir ve hikmet sahibidir.[8]
8. Rabbiniz şöyle ilan etti: Eğer şükrederseniz size (nimetimi) arttırırım. Eğer nankörlük ederseniz muhakkak ki, azabım pek şiddetlidir.[9]
9. Görmedin mi gökleri ve yeri hak üzere yaratan Allah’tır? O dilerse sizi götürür ve yerinize yeni bir topluluk getirir.[10]
10. Bu Kur’an; onunla uyarılsınlar, tek ilahın (Allah) olduğunu bilsinler ve akıl sahipleri öğüt alsınlar diye insanlara tebliğ edilmiştir.[11]

Murat PADAK

[1] Yusuf 53

[2] Yusuf 86

[3] Yusuf 87

[4] Ra’d 11

[5] Ra’d 28

[6] Yanında kitabın bilgisi olandan maksat Cebrail’dir. Bazı âlimlere göre de Tevrat’ta peygamber efendimizin müjdelendiğini bilen Abdullah bin Selam, Selman Farisî ve Temimu’d Darî gibi bazı sahabelerdir. (Maverdi Tefsiri)

[7] Ra’d 43

[8] İbrahim 4

[9] İbrahim 7

[10] İbrahim 19

[11] İbrahim 52